Πεταμένα λεφτά
“Πόσο κοστίζει στην οικονομία η μη αντιμετώπιση της πανδημίας, μπορεί να μας το πει κάποιος φιλελές από την κυβέρνηση;
“Η κυβέρνηση Μητσοτάκη μας κοστίζει πανάκριβα και είναι πεταμένα λεφτά”, είπε Στο Κόκκινο και στον Γιώργο Τραπεζιώτη, ο πρώην διοικητής στο νοσοκομείο “Ερυθρός”, Θύμιος Γεωργόπουλος.
“Βιώνουμε δύο συγκοινωνούσες και επικυρίαρχες κρίσεις, την υγειονομική και την οικονομική, για τις οποίες παραθέτω πέντε παρατηρήσεις. Ακούμε κατά καιρούς κυβερνητικούς αξιωματούχους και παπαγαλάκια της Πετσο-ταϊσμένης (και Πλευρη-ταϊσμένης) δημοσιογραφίας να δικαιολογούν απόψεις σαν του Πέτσα (“Αν είχαμε ακούσει τον ΣΥΡΙΖΑ για τις ΜΕΘ θα είχαμε πετάξει δεκάδες εκατομμύρια”) και σαν του Σκέρτσου (“Δεν υπάρχει λόγος να δημιουργήσουμε ένα πολυτελές σύστημα υγείας”) με το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση εκτός από την υγεία οφείλει να εξετάζει και τους άλλους τομείς της κοινωνικής ζωής με πρώτον αυτόν της οικονομίας.
Πρώτη παρατήρηση: Υπέρτατο αγαθό όλων είναι η ζωή. Δεν μπορεί μια κυβέρνηση που έφτασε ήδη τους 24.000 νεκρούς μόνο από την πανδημία της covid-19 και που με βάση την μελέτη των καθηγητών Τσιόδρα και Λύτρα (στην οποία σημειώνεται ότι “τα δεδομένα δείχνουν πως το ΕΣΥ αδυνατεί να ανταποκριθεί στον φόρτο: με πάνω από 400 διασωληνωμένους, χάνουμε ασθενείς που αναμένεται να ζούσαν αν νοσηλεύονταν υπό άλλες συνθήκες) θα μπορούσαν (με βάση την μελέτη των καθηγητών) να έχουν εξέλθει ζωντανοί από τα νοσοκομεία τουλάχιστον 10.000 συνάνθρωποι μας. Μια τέτοια κυβέρνηση δεν μπορεί να λέει ότι έτσι σώζει την οικονομία.
Δεύτερη παρατήρηση: Οι non covid ασθενείς έχουν ανεβάσει σε δυσθεώρητα ύψη την νοσηρότητα του γενικού πληθυσμού αφού τα νοσοκομεία έχουν μετατραπεί σε μονοθεματικά, με αποτέλεσμα ασθενείς με σοβαρά νοσήματα (κυρίως καρκινοπαθείς) και σε συνδυασμό με την απόφαση αναβολής δεκάδων χιλιάδων προγραμματισμένων χειρουργείων και της αδυναμίας των περισσοτέρων ασθενών να νοσηλευτούν στα πανάκριβα ιδιωτικά νοσοκομεία, έχουν εκτοξεύσει τον αριθμό των μη καταγεγραμμένων θανάτων. Είναι αυτό που ο λαός μας λέει “πήγαν άκλαυτοι”. Ποιο είναι το οικονομικό κόστος (άμεσο και έμμεσο) από αυτούς τους θανάτους, μπορεί να μας το πει κάποιος φιλελές από την κυβέρνηση;
Τρίτη παρατήρηση: Όταν η αντιμετώπιση της πανδημίας δεν γίνεται σύμφωνα με τα αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα, όταν δεν γίνεται σύμφωνα με τις αποφάσεις της επιστήμης και την επιτροπή των επιδημιολόγων και όταν γίνεται σύμφωνα με την επικοινωνία και την προπαγάνδα που θέλει να υπηρετήσει το αφήγημα της «μεγάλης εξόδου» του «σωτήρα Μωυσή», ή το αφήγημα ότι διανύουμε «το τελευταίο μίλι», ή την προφητεία του Άδωνη (στις 3/1/2022) ότι “σε ένα μήνα από σήμερα θα έχει τελειώσει η πανδημία” (πέρασε ο μήνας, και;), τότε η πανδημία και οι μεταλλάξεις της θα είναι πάντα ένα βήμα μπροστά, τότε δεν θα μπορείς να επιστρέψεις ποτέ στην κανονικότητα και τότε θα επικαλείσαι ότι η πανδημία είναι παγκόσμια (αποκρύπτοντας ότι είσαι ο χειρότερος, με διπλάσια θνητότητα από τον μ.ο. των χωρών της Ε.Ε. ) ή η ακρίβεια είναι παγκόσμια (αποκρύπτοντας ότι είσαι ο ακριβότερος, με διπλάσιο πληθωρισμό από τον μ.ο. των χωρών της Ε.Ε.).Πόσο κοστίζει στην οικονομία αυτή η (μη) αντιμετώπιση της πανδημίας, μπορεί να μας το πει κάποιος φιλελές από την κυβέρνηση;
Τέταρτη παρατήρηση: Όταν είσαι η κυβέρνηση που αντιμετωπίζει την πανδημία ως ευκαιρία για να ιδιωτικοποιεί κάθε δημόσιο αγαθό, τότε αντιλαμβάνεσαι το νέο ΕΣΥ με χιλιάδες απολύσεις συμβασιούχων, επικουρικών αλλά και μόνιμων, διεύρυνση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, παράδοση υπηρεσιών σε εργολάβους – ιδιώτες και κλείσιμο των μισών περιφερειακών νοσοκομειακών, τότε υποθηκεύεις και την δημόσια υγεία και την οικονομία.Τι μας είπε ο υπουργός υγείας (;) Πλεύρης μόλις χθες για το νοσοκομείο Σαντορίνης; “Θέλουμε να είναι ένα νοσοκομείο – πιλότος, για το πως μπορεί νοσοκομεία – τα οποία λειτουργούν και με όρους ιδιωτικού δικαίου, και με ΣΔΙΤ, και με δυνατότητες να έχουμε γιατρούς με συμβάσεις και εκτός του σκληρού πυρήνα του ΕΣΥ”.
Τελευταίο παράδειγμα του μεγέθους της αναλγησίας των κυβερνώντων είναι το ακόλουθο: Ενώ δεν γίνονται προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού και ειδικότερα νοσηλευτών, ενώ οι συμβασιούχοι και επικουρικοί που απολύονται δεν αντικαθίστανται, ενώ πολλοί συνταξιοδοτούνται ή παραιτούνται λόγω της εξάντλησης από τον αφόρητο φόρτο και το εργασιακό στρες, ενώ λόγω covid δεν επιτρέπεται οι συγγενείς των ασθενών να επισκέπτονται τους οικείους τους και να τους βοηθούν (κυρίως τις νύχτες) στην νοσηλεία τους, έχουν απαγορεύσει στις (νόμιμες) αποκλειστικές νοσοκόμες να εισέρχονται στα νοσοκομεία και ταυτόχρονα δεν έχει υπάρξει καμία μέριμνα για να επιδοτηθούν -ώστε να επιβιώσουν- το χρονικό διάστημα της υποχρεωτικής αργίας που τους επιβάλουν.
Κατά τα λοιπά η ανάπτυξη έρχεται (άραγε για ποιους;) ενώ η φτωχοποίηση και η οικονομική εξαθλίωση χτυπάει την πόρτα σε 3 εκατομμύρια ανθρώπους, που έχουν απώλεια εισοδήματος από 25% και άνω (μέχρι 100%).
Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση Μητσοτάκη μας κοστίζει πανάκριβα και είναι πεταμένα λεφτά”.
