Εξομολόγηση
Μια κινεζική παροιμία λέει: «Αν έχεις την υπομονή να περιμένεις στην όχθη του ποταμού, θα δεις το πτώμα του εχθρού σου να περνά». Γι’ αυτούς που προσδιορίζονται ως εχθροί μου, πιστέψτε με, δεν έχω καμιά τακτική ή προσμονή εκδίκησης. Διαθέτοντας όμως μεγάλη υπομονή, έχω δει τη σκληρή κινεζική παροιμία αρκετές φορές να επιβεβαιώνεται, μετρώντας κουφάρια που παρασέρνει η ορμή των εξελίξεων.
Όταν ασκήθηκε εναντίον μου η δίωξη (για κακουργήματα, παρακαλώ), την οποία υπαγόρευσε η εμμονική και επικίνδυνη ομάδα που έχει αλώσει από τη δημοσιογραφία και την πολιτική έως τη Δικαιοσύνη, είχα πει στην πρώτη μου δήλωση ότι η δίωξη εναντίον μου μου δίνει το δικαίωμα, με απελευθερώνει να χρησιμοποιήσω κάθε μέσο για να αποδείξω την αθωότητά μου και υποσχέθηκα εκπλήξεις. Η υπεράσπιση της αθωότητάς μου εκ των πραγμάτων συμπεριλάμβανε δύο πράγματα: να καταδείξω ότι το κατηγορητήριο είναι στημένο και αστήρικτο νομικά και να δείξω τι έχει συμβεί στην υπόθεση της Novartis. Να ξανανοίξω δηλαδή την υπόθεση του σκανδάλου. Αυτό το δεύτερο δεν ήταν ρομαντική πίστη στην ικανότητα που έχει η έρευνα χρόνων, αλλά η δυνατότητα που είχα να χρησιμοποιήσω στοιχεία που έως τότε δεν μπορούσα.
Το Documento είχε ξεκινήσει να κάνει αποκαλύψεις για τη Novartis από τον Ιανουάριο του 2017. Στο φύλλο 8 (8 Ιανουαρίου 2017) το πρώτο θέμα της εφημερίδας ήταν «Πρώην πρωθυπουργός στο Novartis-gate». Στο επόμενο φύλλο (15 Ιανουαρίου 2017) αποκαλύψαμε την εμπλοκή του Δημήτρη Αβραμόπουλου με τη Novartis με ρεπορτάζ για τον μοριακό έλεγχο του αίματος και τα εμβόλια (της Novartis, φυσικά) για τον Η1Ν1. Στις 17 Μαρτίου το Documento γράφει για τον Αδωνη Γεωργιάδη και τη Novartis, ενώ δίνουμε στη δημοσιότητα και εσωτερικά βίντεο της φαρμακευτικής με τον Νίκο Ευαγγελάτο να κάνει τον κονφερασιέ σε εκδήλωσή της και τον Κωνσταντίνο Φρουζή να μιλάει για τις καλές σχέσεις με τον νυν αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Παναγιώτη Πικραμμένο.
Η εφημερίδα με την ερευνητική της ομάδα έχει έγκυρες και αδιαμφισβήτητες πληροφορίες από τότε. Μόνο που στην Εισαγγελία Διαφθοράς δεν βρισκόταν η κατηγορούμενη Ελένη Τουλουπάκη αλλά η Ελένη Ράικου. Ποιος μας έδινε τις πληροφορίες; Μήπως η Ράικου; Μα τότε γιατί δεν είναι κατηγορούμενη σήμερα γι’ αυτό, όπως η Τουλουπάκη και οι συνάδελφοί της που είναι και αυτοί κατηγορούμενοι;
Ποιες ήταν οι πηγές του Documento; Αυτοί που πάντα είναι πιθανόν να είναι πηγές δημοσιογράφων. Ηταν ίσως πρώην και νυν συνεργάτες της Novartis, μάρτυρες, προστατευόμενοι μάρτυρες σε Ελλάδα και ΗΠΑ, υπηρεσιακοί παράγοντες σε κάθε πόστο και, γιατί όχι, χειριστές φωτοτυπικών μηχανημάτων στα οποία βγαίνουν φωτοτυπίες με χρήσιμα έγγραφα. Ο δημοσιογράφος έχει δικαίωμα να έχει πηγές από όπου θέλει. Η δε πληροφορία που μεταδίδει κάθε δημοσιογράφος έχει κριτήριο την αλήθεια και όχι τις προθέσεις της πηγής ή του δημοσιογράφου. Θυμίζω ότι η Ελβετίδα δημοσιογράφος Μαρία Ροσέλι, η οποία έκανε το καταπληκτικό ντοκιμαντέρ «Η στρατηγική» με θέμα τη Novartis, είχε συνεντεύξεις με προστατευόμενους μάρτυρες. Δηλαδή κάποιοι από τους προστατευόμενους μάρτυρες είχαν επιλέξει να μιλήσουν σε δημοσιογράφους. Για την ανακρίτρια όμως στην Ελλάδα οι πηγές ήταν αναπόδεικτα οι εισαγγελείς. Και ναι μεν αν αυτοί μιλούσαν σε δημοσιογράφους είχαν υπηρεσιακή ευθύνη, από πού και ως πού όμως έχει ευθύνη ο δημοσιογράφους που ερευνά και πληροφορεί το κοινό;
Εδώ και μέρες έχω αποκαλύψει μία από τις πηγές μου, που ήταν ο πρώην σύμβουλος υπουργών Υγείας αλλά και της Novartis και πρώην προστατευόμενος μάρτυρας Νίκος Μανιαδάκης. Πάνω από δύο χρόνια μας έδινε χρήσιμες για το δημόσιο συμφέρον πληροφορίες και εμείς τον προστατεύαμε μέσα από το δημοσιογραφικό απόρρητο. Κάποια στιγμή ο Μανιαδάκης αφού εκβιάστηκε –όπως υποστήριξε ο ίδιος–, πέρασε στην απέναντι πλευρά και στήριξε το αφήγημα του Μητσοτάκη και του ΚΙΝΑΛ για σκευωρία της Novartis. Κατέθεσε ότι οι εισαγγελείς της έρευνας του ζητούσαν να ενοχοποιήσει πολιτικά πρόσωπα και κατονόμασε κι εμένα ως αυτόν που τον πίεζε δήθεν με δημοσιεύματα. Αλλά, όπως λέει η άλλη παροιμία, η ελληνική, εκτός από τον κλέφτη, η όποια υπέρτατη δύναμη αγαπά και τον νοικοκύρη.
Τον Απρίλιο του 2018 ο Μανιαδάκης με ενημέρωσε ότι εκβιάζεται και απειλείται από πολιτικά πρόσωπα που έχουν καταλάβει ή γνωρίζουν ότι είναι προστατευόμενος μάρτυρας. Συναντηθήκαμε (μια από τις πολλές φορές) την Πρωτομαγιά του 2018 και μου αποκάλυψε ότι τον εκβιάζει ο Στουρνάρας και τον απειλεί ότι όταν έρθει η ΝΔ στην εξουσία θα τον εξοντώσει (άλλη λέξη χρησιμοποίησε, βέβαια), όπως και τους εισαγγελείς. Ο Μανιαδάκης επέμενε ότι αυτό ήταν σχέδιο των Στουρνάρα, Βενιζέλου και Σαμαρά.
Επέλεξα , είτε από ένστικτο είτε επειδή καταλάβαινα ότι κάτι πολύ κακό εξελίσσεται (με είχε ο ίδιος προϊδεάσει), να καταγράψω τη συζήτηση για λόγους δικής μου ασφάλειας. Ηταν η τρίτη φορά στην καριέρα μου. Η πρώτη ήταν στην Αλβανία το 1990 όταν εμφανίστηκα ως έμπορος ναρκωτικών και η άλλη όταν κατέγραψα κυβερνητικό στέλεχος της ΝΔ να ομολογεί ότι έστηνε εταιρείες για εμπόρους ναρκωτικών.
Η συζήτηση με τον Μανιαδάκη ήταν συγκλονιστική. Του πρότεινα να πάει στον εισαγγελέα και να καταγγείλει όσα είχαν γίνει ή ακόμη να ενημερωθούν και η πολιτική ηγεσία και ο πρωθυπουργός, αφού ήταν ολοφάνερο ότι εξελισσόταν μια συνωμοσία όχι μόνο συγκάλυψης του σκανδάλου αλλά και εξόντωσης των ανθρώπων που το ερευνούσαν.
Λίγο μετά, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2019, ο Μανιαδάκης συνελήφθη προσπαθώντας να διαφύγει στο εξωτερικό και φάνηκε ότι είχε περάσει στην αντίθετη πλευρά. Κατηγόρησε ψευδώς τους εισαγγελείς κι εμένα και τελικώς επιβεβαιώθηκαν όσα έλεγε στην καταγεγραμμένη μας κουβέντα ότι θα συμβούν.
Επί τέσσερα χρόνια έχω στα χέρια μου τα στοιχεία (συνομιλίες, μηνύματα, εικονομηνύματα) που αποδεικνύουν ότι μεθοδεύτηκε η πιο αντιδημοκρατική κατασκευή στην Ελληνική Δημοκρατία. Επί τέσσερα χρόνια μπορούσα να ανατρέψω με αυτά τα στοιχεία την κατάσταση, αλλά έθετα τον εαυτό μου στην ομηρία του ηθικού και ουσιαστικού για μένα κανόνα του δημοσιογραφικού απορρήτου. Προστάτευα την πηγή μου ακόμη και αν ήταν «ένας διεφθαρμένος σύμβουλος υπουργών», όπως έχει αποκαλέσει τον Μανιαδάκη ο πρώην υπουργός Μάριος Σαλμάς.
Η δίωξη εναντίον μου, η υπέρμετρη προσπάθεια να με εξοντώσουν και με νομικές κατασκευές, μου έδωσε το δικαίωμα να αποκαλύψω, και μάλιστα νόμιμα, τη συνωμοσία. Δεν ξέρω αν έκανα καλά που περίμενα τόσα χρόνια.
Βίωσα μεγάλα διλήμματα και εσωτερική πάλη βλέποντας αυτούς που κατά τη γνώμη μου έπρεπε να είναι στη φυλακή να μεθοδεύουν την εξόντωση άλλων ανθρώπων αλλά και τη δική μου. Παρακολουθούσα να ξεδιπλώνονται τηλεοπτικά η βρομιά και το ψέμα με τη συνέργεια των υποτακτικών του επαγγέλματός μου και δεν ήξερα τι να κάνω. Αρκετές φορές έλεγα ότι πρέπει να πάρω το ρίσκο, όπως έκανα με τη λίστα Λαγκάρντ, και να δημοσιοποιήσω τα στοιχεία, αλλά από την άλλη, εκτός από τους ηθικούς φραγμούς, υπήρχε και η εκτίμηση ότι θα έπεφταν πάλι να με φάνε και να με συκοφαντήσουν στήνοντας για μια ακόμη φορά διώξεις για παράνομο υλικό και άλλα που ξέρουν να κατασκευάζουν.
Η ζωή όμως δίνει λύσεις. Τη λύση την έδωσαν οι ίδιοι. Με δίωξαν και αντί να με συρρικνώσουν απελευθέρωσαν τη δίνη. Ταυτόχρονα δημιούργησαν και τους νομικούς όρους ώστε να ξανανοίξει δικαστικά η υπόθεση Novartis. Ενώ έβλεπαν τον εαυτό τους στον καθρέφτη να προβάρει λόγους καταδίκης μου, βλέπουν πάλι στο βάθος την πιθανότητα να πληρώσουν. Και τώρα δεν θα είναι μόνο για το σκάνδαλο Novartis, αλλά και για τη συνωμοσία τους εναντίον ανθρώπων. Αν τα πτώματα αρχίσουν να κατεβαίνουν τον ποταμό, θα είναι γιατί αυτοπυροβολήθηκαν. Εκ των πραγμάτων θα είμαι θεατής.
ΠΗΓΗ: Documento
