Απαγορεύεται το πτύειν
Αναφέρομαι σε αυτούς/ες -αριβίστες, καριερίστες, τυχοδιώκτες- που η πολιτική τους ένταξη και το ιδεολογικοπολιτικό σήμα που εκπέμπει ο χώρος που επέλεξαν δεν σηματοδοτεί απολύτως τίποτα για τους/τις ίδιους/ες, αφού εντάχθηκαν στο πλήρωμα για να υψώσουν «σημαία ευκαιρίας».
Αποτελεί κανόνα ότι η πολιτική ένταξη καθενός και καθεμιάς σηματοδοτεί την κοσμοαντίληψη του/της και την στάση του/της απέναντι στις διαχρονικές και πανανθρώπινες έννοιες της δημοκρατίας, της ελευθερίας και του συνόλου των δικαιωματικών αξιών που διέπουν (ή όχι) την κοινωνία και τον άνθρωπο.
Στον μέγιστο βαθμό η πολιτική ένταξη μας στιγματίζει ανεξίτηλα και μας διαμορφώνει καθοριστικά ως προσωπικότητες και ως πολίτες, έτσι που -κατά κανόνα- να μπορούμε να πούμε «πες μου τον πολιτικό σου χώρο να σου πω ποιος είσαι».
Οι εξαιρέσεις -ως γνωστόν- επιβεβαιώνουν τον κανόνα, και φυσικά ουδόλως αναφέρομαι σε εκείνους που στην πορεία των ετών μεταπηδούν στην ακριβώς απέναντι πολιτική παράταξη, υπηρετώντας με περίσσια ζέση όλα όσα μέχρι χθες πολέμαγαν με λύσσα.
Άλλωστε ο «γενιτσαρισμός» στην πολιτική δεν αποτελεί και τόσο εξαίρεση.
Αναφέρομαι σε αυτούς/ες -αριβίστες, καριερίστες, τυχοδιώκτες- που η πολιτική τους ένταξη και το ιδεολογικοπολιτικό σήμα που εκπέμπει ο χώρος που επέλεξαν δεν σηματοδοτεί απολύτως τίποτα για τους/τις ίδιους/ες, αφού εντάχθηκαν στο πλήρωμα για να υψώσουν «σημαία ευκαιρίας».
Στους γεννημένους αριβίστες δεν αναφέρεται ο στίχος του Κώστα Βάρναλη «Αχ, πού ‘σαι, νιότη, πού δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!»
Η κ. Άννα Διαμαντοπούλου δεν κατατάσσεται στους «γενίτσαρους» της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας (είτε του «ορθόδοξου» Παπανδρεϊκού, είτε του «εκσυγχρονιστικού» Σημιτικού ΠΑΣΟΚ με το οποίο άλλωστε ο πολιτικός της άξονας ευθυγραμμίστηκε πλήρως), επειδή η πολιτική της ένταξη είχε εξ αρχής κριτήρια αμιγούς επαγγελματικής ανέλιξης με το ολοκληρωμένο μάνατζμεντ της εργαλειοθήκης της -πιο σκοτεινής- Δεξιάς παράδοσης.
Δεν χρειάστηκε να κολλήσει ούτε μία αφίσα, δεν υπήρξε ούτε για μια ώρα ένα απλό -έστω διακριτό και πολλά υποσχόμενο- μέλος του κόμματος της, δεδομένου ότι 25 ετών -τελειώνοντας το πολυτεχνείο- έγινε (διορισμένη) Νομάρχης Καστοριάς, στα 33 της πρόεδρος του Ε.Ο.Μ.Μ.Ε.Χ, στα 37 της βουλευτής και υφυπουργός Ανάπτυξης, στα 40 της Ευρωπαία Επίτροπος Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων και στην συνέχεια βουλευτής Επικρατείας, υπουργός Παιδείας, Υπουργός Ανάπτυξης και από το 2013 πρόεδρος του «ΔΙΚΤΥΟΥ» για την Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Η «εκσυγχρονιστική» και μεταρρυθμιστική» πολιτική καριέρα της «υπουργού της φωτοτυπίας» (όπως έγινε γνωστή αφού δεν μπόρεσε να μοιράσει ως υπουργός παιδείας ούτε τα βιβλία στους μαθητές) είναι διαχρονικά σταθερή:
- Υπερασπίστηκε την απαρέγκλιτη εφαρμογή (χωρίς διαπραγμάτευση) των μνημονιακών «μεταρρυθμίσεων».
- Τάχθηκε με την «θεωρία των δύο άκρων» ρίχνοντας την ευθύνη κυρίως στην Αριστερά για την δράση της Χρυσής Αυγής.
- Υπεραμύνθηκε των ιδιωτικών πανεπιστημίων, της κατάργησης του άρθρου 16 και στήριξε την Ν. Κεραμέως στην απόφαση της για κλείσιμο 37 σχολών δημόσιων πανεπιστημίων.
- Έψεξε ακόμα και τον Βαγγέλη Βενιζέλο που τάχθηκε κατά των παρακολουθήσεων του Μαξίμου.
- Διατράνωνε σταθερά την άποψη ότι: “Εάν θέλαμε να δώσουμε όνομα και αριθμό στη συντήρηση, την οπισθοδρόμηση και τον αναχρονισμό, αυτό είναι: ΣΥΡΙΖΑ”.
Η κ. Άννα Διαμαντοπούλου που το 2019 «παζάρευε» για να γίνει ΠτΔ απαντώντας σε σχετική ερώτηση τηλεοπτικού δημοσιογράφου “δεν είναι του παρόντος αυτή η κουβέντα”, δήλωσε πριν λίγες μέρες στο ετήσιο συνέδριο του Κύκλου Ιδεών με τίτλο «Η Ελλάδα Μετά»: “Αυτό που θα εύχομαι σε 100 χρόνια είναι να μην γίνει δια της βίας η Ευρώπη σκουρόχρωμη”.
Προσοχή, η εντολή του νόμου «Απαγορεύεται το πτύειν σε δημόσιους χώρους» είναι σε πλήρη ισχύ.
“Το πιο άσχημο παιχνίδι που μπορεί να παίξει σε κάποιον η μοίρα, είναι να του δώσει λίγες ικανότητες και μεγάλη φιλοδοξία”
Βωβενάργκ, Γάλλος γνωμικογράφος
ΠΗΓΗ: ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ
