Εκτός διδακτέας ύλης
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επαίρεται ότι με την ανάδειξη του στην θέση του πρωθυπουργού της χώρας συνέβαλε τα μέγιστα στην δημιουργία ενός σύγχρονου κράτους και μιας ισχυρής Ελλάδας.
Μόνο που μπερδεύει το κράτος με το κόμμα του και την χώρα με το προσωποπαγές καθεστώς του το οποίο έχει εγκαθιδρύσει -με έδρα το Μαξίμου- και το οποίο, πράγματι, είναι και αρκούντως σύγχρονο (ως προς τις μεθόδους που μετέρχεται) και απολύτως ισχυρό (ως προς τον έλεγχο των αρμών της εξουσίας).
Μόνο που αυτό το «σύγχρονο κράτος» και αυτή η «ισχυρή Ελλάδα» δεν αφορούν τον εκσυγχρονισμό των κοινωνικών δομών του κράτους, δεν έχουν σχέση με την ισχυροποίηση της χώρας μας σε διεθνές επίπεδο και δεν προάγουν -το αντίθετο μάλιστα- την θεσμική θωράκιση της δημοκρατικής λειτουργίας.
Οι πυλώνες στήριξης του Μητσοτακικού καθεστώτος και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν (από την εποχή που ο Κυριάκος αναδείχτηκε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης) είναι ο ακραίος λαϊκισμός, τα fake news με χυδαία προπαγάνδα, η αμετροέπεια με απροκάλυπτο κυνισμό, η παλαιοκομματικού τύπου ψηφοθηρία και η ψυχοπαθολογική αλαζονεία. Όταν ένας άνθρωπος από μικρός έχει κάτσει σε -πάσης φύσεως- «θρανία» και έχει μάθει ότι το ιδιοτελές είναι ανώτερο του κοινού συμφέροντος, ότι το ιδιωτικό καλό προηγείται του κοινωνικού αγαθού, ότι δημοκρατικό είναι οτιδήποτε συγκυριακά γίνεται πλειοψηφικό, ότι δίκαιο είναι το συμφέρον του ισχυρού, ότι η σωστή πλευρά της ιστορίας είναι με τον νικητή της περιόδου και ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», τότε μεγαλώνοντας οι απαντήσεις του στα μεγάλα πολιτικά επίδικα και οι λύσεις που προτείνει για την αντιμετώπιση των κοινωνικών αναγκών είναι εκτός πραγματικότητας, αστείες και επικίνδυνες, γιατί είναι εκτός διδακτέας ύλης.
Απολύτως φυσιολογικά (για τον Μητσοτάκη) η Ελληνική κυβέρνηση απείχε από την ψηφοφορία του ΟΗΕ (στην πρόταση που κατέθεσε η Ιορδανία) για την «ανθρωπιστική εκεχειρία» στον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας και ενώ ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε ότι επεκτείνει τις χερσαίες επιχειρήσεις του.
Απολύτως φυσιολογικά (για τον Μητσοτάκη) η Ελληνική κυβέρνηση δεν συντάχθηκε με τις 120 χώρες που ψήφισαν την «άμεση και διαρκή ανθρωπιστική εκεχειρία που θα οδηγήσει σε παύση των εχθροπραξιών», και την «άμεση, πλήρη, διαρκή, ασφαλή και απρόσκοπτη ανθρωπιστική πρόσβαση». Απολύτως φυσιολογικά ο Μητσοτάκης επισκέφτηκε το Ισραήλ, φωτογραφήθηκε με τον εγκληματία πολέμου Νετανιάχου (τι όχι; μόνο ο Πούτιν;), δεν επισκέφθηκε τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Αμπάς, δήλωσε στην συνάντηση με τον Νετανιάχου ότι “θα συνεχίσουμε να σας στηρίζουμε και ελπίζουμε πως ό,τι και αν συμβεί πρέπει να συμβεί χωρίς μεγάλο ανθρωπιστικό κόστος”.
Όλα τα παραπάνω είναι απολύτως φυσιολογικά για τον άνθρωπο που δηλώνει (και το αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία) ότι είναι “ο πιο αξιόπιστος και ο πιο προβλέψιμος σύμμαχος” των Αμερικανών και των γερακιών της Δύσης, κάθε άλλη ανεξάρτητη και εθνικά συμφέρουσα στάση για τον Μητσοτάκη είναι εκτός διδακτέας ύλης.
Είναι αφέλεια να περιμένει κανείς -στην συζήτηση για το μεγαλύτερο σύγχρονο έγκλημα κατά της δημοκρατίας, αυτό των παρακολουθήσεων των πάντων- άλλη απάντηση από τον Μητσοτάκη, όπως “πήραμε 41%” και “είστε εμμονικοί με αυτό το ζήτημα” (προς Φάμελλο και Ανδρουλάκη).
Κάθε άλλη απάντηση επί της ουσίας και διευκόλυνσης της δικαστικής διερεύνησης είναι εκτός διδακτέας ύλης.
“Οι αναλφάβητοι του 21ου αιώνα δεν θα είναι εκείνοι που δεν ξέρουν γραφή και ανάγνωση, αλλά εκείνοι που δεν μπορούν να μάθουν, να ξεμάθουν και να ξαναμάθουν”.
Alvin Toffler, Αμερικανός συγγραφέας
ΠΗΓΗ: ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ
