Η πανούκλα και το σάπιο μήλο
Η Ελληνική κοινωνία έχει μολυνθεί σε μεγάλο βαθμό από την πολιτική πανώλη…
Το διαβολικό έτος 1666 η πανούκλα αποτελούσε την μεγαλύτερη απειλή της ανθρωπότητας και κυριολεκτικά θέριζε ολόκληρη την Ευρώπη. Ακόμα και το φημισμένο πανεπιστήμιο του Cambridge, λόγω της πανούκλας αλλά και της παρατεταμένης πολιτικής αστάθειας στην Αγγλία, αναγκάστηκε -ένα χρόνο πριν- να κλείσει για προληπτικούς λόγους.
Ο Νεύτωνας, που το 1661 είχε ξεκινήσει εκεί τις σπουδές του, επέστρεψε στην γενέτειρα του στο Λινκολσάιρ και εγκαταστάθηκε εκ νέου στο πατρικό του σπίτι.
Η ιστορία με την διάσημη πλέον ψηλή μηλιά της αυλής του, κάτω από την σκιά της οποίας ξάπλωσε -μία από τις ελάχιστες ηλιόλουστες μέρες- και το σάπιο μήλο που -από διαβολική και ευτυχή σύμπτωση- έπεσε ακριβώς πάνω στο κεφάλι του, είναι γνωστή και είναι η αιτία που πυροδότησε την ιδέα και συνακόλουθα το «νόμο της βαρύτητας».
Η γνωστή ιστορία αποδεικνύει ότι μία παγκόσμια καταστροφική απειλή (όπως η πανούκλα) και η τυχαία πτώση (ο θάνατος) ενός μεγάλου γέρικου και σάπιου μήλου, αποτέλεσαν τις συνθήκες εκείνες που γέννησαν μία από τις μεγαλύτερες επιστημονικές εκρήξεις και επιτάχυναν απρόσμενα τις κοινωνικές εξελίξεις. Ωστόσο κανένα σάπιο μήλο με την πτώση του δεν αποτελεί αιτία για τίποτα, εάν το κρανίο που πέφτει δεν περιέχει τον εγκέφαλο ενός Νεύτωνα που να μπορεί να μετουσιώσει το τυχαίο σε προορισμένο.
Η Ελληνική κοινωνία έχει μολυνθεί σε μεγάλο βαθμό από την πολιτική πανώλη στην διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων και παρουσιάζει έντονα τα σημάδια μιας γενικής σηψαιμικής κατάρρευσης.
Η αισχροκέρδεια, η αδιαφάνεια, η ατιμωρησία, η ζωή από τύχη και ο άδικος θάνατος από ατυχία, αλλά κυρίως από βαριά αδιαφορία και παράλειψη ακόμα και του πιο στοιχειώδους καθήκοντος των κρατικών λειτουργών αποτελούν καθημερινότητα.
Η εμπορευματοποίηση των δημόσιων αγαθών (υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση) και η πλήρης απουσία των εννοιών της κοινωνικής μέριμνας και της πολιτικής προστασίας αποτελούν κανονικότητα.
Τα μήλο σάπισαν, η μηλιά ξεράθηκε και ρίχνει τα βαριά κλαριά της στα κεφάλια μας.
Όσοι ένα χρόνο πριν θεώρησαν ότι τα εγκλήματα των Τεμπών, των παρακολουθήσεων, της οικονομικής αφαίμαξης και της (μη) ασφάλειας κατά της ζωής είναι «μη θέματα» και δεν στοιχίζουν (το αντίθετο μάλιστα), σε λιγότερο από δυο μήνες θα ανακαλύψουν ότι η σαπίλα είναι αναπόδραστα συνδεδεμένη με τον νόμο της βαρύτητας, μόνο που η πτώση κοστίζει ακριβά και κάνει πολύ θόρυβο.
Όσοι από την άλλη -από την αντιπολίτευση- επενδύουν στην λογική του ώριμου φρούτου, θα ανακαλύψουν με την σειρά τους ότι αυτό που δεν συγκρατείται και πέφτει είναι τελείως σάπιο και επικίνδυνο προς βρώση.
Δεν χρειάζεται η μελέτη του φαινομένου ούτε η εκπόνηση -εκ νέου- του φυσικού νόμου της βαρύτητας για να αποκωδικοποιήσει κάποιος την πραγματικότητα, αρκεί να διαβάσει τα βροχηδόν και καθημερινά ευρήματα των δημοσκοπήσεων και να ακούσει τα «καμπανάκια» τους.
Η ΝΔ πέφτει με αύξουσα ταχύτητα, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ δεν καρπώνονται από αυτή την πτώση της, το άθροισμα των δημοσκοπικών ποσοστών των δύο δεν φτάνει το -κατά δέκα τουλάχιστον μονάδες- μειωμένο ποσοστό της ΝΔ, ο αγώνας τους (ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ) περιορίζεται στην μεταξύ τους επικράτηση για την δεύτερη θέση και όσοι αθρόα εγκαταλείπουν την κυβέρνηση δηλώνουν -σε συντριπτικό ποσοστό- απογοητευμένοι αφού δεν βλέπουν να υπάρχει εναλλακτική κυβερνητική πρόταση απέναντι στη ΝΔ.
“Σπάνια κατέληγα εκεί που ήθελα να πάω, αλλά πάντα κατέληγα εκεί που θα έπρεπε να είμαι”.
Douglas Adams, Βρετανός συγγραφέας
ΠΗΓΗ: Το κουτί της Πανδώρας
