Ο Σταν και η στάνη

Μέσα σε αυτή την δυστοπία, ο Στάνλεϊ (Σταν) Γκρίνμπεργκ, επικοινωνιολόγος και διακεκριμένος «στρατηγικός» σύμβουλος πολιτικών (π.χ. Μπιλ Κλίντον, Αλ Γκορ, Τόνι Μπλερ, Νέλσον Μαντέλα, Ισαάκ Χέρτζοκ) και εταιριών κολοσσών (π.χ. Boeing, BP, Microsoft), ανέλαβε ευχαρίστως και για πρώτη φορά «αχρεωστήτως» -ως «φίλος»- την προβολή του τσοπάνη μακριά από την στάνη.

Η παροιμία «όποιος φεύγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος» είναι πολύ παλιά αλλά η πολιτική της αλληγορία οφείλεται στον Ευάγγελο Αβέρωφ, ο οποίος ανέφερε την φράση το 1985 όταν ο Κωστής Στεφανόπουλος, ηττημένος των εσωκομματικών εκλογών στη ΝΔ (νικητής ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης), σχημάτισε μαζί με άλλους 15 βουλευτές τη ΔΗΑΝΑ και η οποία δεν κατάφερε να εδραιωθεί ως βιώσιμο κόμμα και διαλύθηκε το 1994.

Το ανάλογο συνέβη με την «Πολιτική Άνοιξη» του Αντώνη Σαμαρά η οποία εισήλθε δυναμικά στο εθνικό Κοινοβούλιο το ΄93, με ποσοστό περίπου στο 5% και με 10 βουλευτές και 3 χρόνια αργότερα -στις εκλογές του ΄96- το κόμμα του έμεινε εκτός Βουλής. Ωστόσο ο Κωστής Στεφανόπουλος (με την οριστική χωρίς επαναφορά) έξοδο του από το μαντρί διέψευσε απολύτως την πρόβλεψη του Αβέρωφ και όχι
μόνο δεν έγινε τροφή για τον λύκο αλλά αντίθετα, στην συνέχεια, έγινε ένας πολύ λαοφιλής και πετυχημένος ΠτΔ.

Η επιβίωση εκτός μαντριού του Αντώνη Σαμαρά και στην συνέχεια η ανάδειξη του στην αρχηγία της ΝΔ -που του διασφάλισε την θέση του πρωθυπουργού- έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ο Αντώνης επανήλθε στο μαντρί ακριβώς όπως έφυγε, ως «άσπρος λύκος», ανοίγοντας τις πόρτες στους «γκρίζους λύκους» του ΛΑ.Ο.Σ. και ανοίγοντας παράλληλα υπόγειες σήραγγες επικοινωνίας με τους «μαύρους λύκους» της Χ.Α. (υπόθεση Μπαλτάκου), για να δικαιωθεί απόλυτα η λαϊκή θυμοσοφία «ο
λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη γνώμη άλλαξε ούτε την κεφαλή του».

Ο «φιλελεύθερος, μετριοπαθής και «κεντρώος» Κυριάκος Μητσοτάκης ως αρχηγός της ΝΔ και κυρίως ως Λουδοβίκος, του ανακαινισμένου -by Mareva- Μαξίμου, το τερμάτισε, αφού όχι μόνο απορρόφησε πλήρως την ακροδεξιά αλλά ως αρχιτσοπάνης «έβαλε τους λύκους να φυλάνε τα πρόβατα» εξοστρακίζοντας τα τσοπανόσκυλα. Ούτως εχόντων ο Αλέξης Τσίπρας το είπε ξεκάθαρα: “Είναι πράγματι
οξύμωρο να μιλάει διαρκώς για το πολιτικό κέντρο και να έχει υπουργοποιήσει τρία στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ. Νομίζω ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει πολλά ακόμα να περιμένει από τον κ. Μητσοτάκη παρά από την
υπουργοποίηση πιθανώς και του κ. Μπογδάνου”. Του Μπογδάνου που:

-Περίμενε να χάσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ για να εισβάλουν τα τανκς στην ΕΡΤ.

-Δημοσιοποίησε στοιχεία διαδηλωτή ο οποίος συμμετείχε σε επεισόδια εναντίον δυνάμεων του ΜΑΤ στην συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.

-Συμμετείχε σε ρατσιστική συγκέντρωση ακροδεξιών στην Πλατεία Βικτωρίας μαζί με τον χρυσαυγίτη Ηλία Κασιδιάρη.

-Μέσα στην καραντίνα και σε αντιπαράθεση για την πορεία του Πολυτεχνείου πήγε στην οδό Στουρνάρη στην επιχείρηση της ΕΛ.ΑΣ. και φωτογραφήθηκε με άνδρες των ΜΑΤ.

– Κατέκρινε τον διασώστη προσφύγων Ιάσωνα Αποστολόπουλο και τον χαρακτήρισε «συνεργάτη του δουλεμπορικού κυκλώματος Ερντογάν».

-Φτάνοντας στο έσχατο όριο ναζιστικής αντίληψης, διακινούσε πρόσφατα στο διαδίκτυο τα προσωπικά δεδομένα μαθητών νηπιαγωγείου.

Του Μπογδάνου που παραμένει στην κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. και που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τον μάλωσε ότι “αν το ξανακάνεις η μαμά θα κλαίει”.

Μέσα σε αυτή την δυστοπία, ο Στάνλεϊ (Σταν) Γκρίνμπεργκ, επικοινωνιολόγος και διακεκριμένος «στρατηγικός» σύμβουλος πολιτικών (π.χ. Μπιλ Κλίντον, Αλ Γκορ, Τόνι Μπλερ, Νέλσον Μαντέλα, Ισαάκ Χέρτζοκ) και εταιριών κολοσσών (π.χ. Boeing, BP, Microsoft), ανέλαβε ευχαρίστως και για πρώτη
φορά «αχρεωστήτως» -ως «φίλος»- την προβολή του τσοπάνη μακριά από την στάνη.

Στο δρόμο για την Λάρισα με ήλιο λαμπερό Μητσοτακικό. Στο δρόμο για τα Φάρσαλα με καβαλάρη «Ντάλτον» Αμερικανό. «Έρμα μαντριά γιομάτα λύκους».

ΠΗΓΗ: Το Κουτί της Πανδώρας