Το «δόγμα Τσαλδάρη» και ο δογματικός
Γράφει ο Ι. Κ. Πρετεντέρης στην εφημερίδα «Τα Νέα», στο άρθρο του (Σαββατοκύριακο 3031 Δεκεμβρίου 2023) με τίτλο «Η χρονιά της πλάκας»: «Ο Αθ. Τσαλδάρης, πρόεδρος τότε της Βουλής, ευπατρίδης της πολιτικής, γόνος μεγάλης οικογένειας και (όπως είναι φυσιολογικό) ακραιφνής Παναθηναϊκός, μου εξηγούσε πριν από κάποιες δεκαετίες μια βαριά αλήθεια. “Στην πολιτική μπορείς να ξεπεράσεις πολλά. Ηττες, λάθη, αστοχίες, παραλείψεις, ατυχίες, στραβοπατήματα, ακόμα και ηλιθιότητες. Ενα πράγμα όμως δεν ξεπερνιέται ποτέ: η γελοιοποίηση”.
Από τότε το έχω ονομάσει “δόγμα Τσαλδάρη” και το έχω ενεργοποιήσει με μεγάλη επιτυχία (μπορώ να πω…) σε διάφορες περιπτώσεις».
Η αναφορά του (βαπτιστή) Ιωάννη στο «δόγμα Τσαλδάρη» και η επιτυχής ενεργοποίηση του αποφθέγματος θα μπορούσαν πράγματι να εξηγήσουν τη βαρύτητα της αλήθειας του «δόγματος» εάν δεν αντιμετώπιζε τη χρονιά που μόλις τελείωσε (και η οποία χαρακτηρίστηκε από πολύ τραγικά γεγονότα) ως «τη χρονιά της πλάκας», αποφεύγοντας συνάμα (με τα γραφόμενά του) να συμπεριλάβει στη γελοιοποίηση εκτός ορισμένων πολιτικών και σημαντική μερίδα των δημοσιογράφων.
«Η χρονιά που πέρασε δεν έκρυβε καμία έκπληξη» ξεκαθαρίζει πολύ σοβαρά ο δογματικός του «δόγματος Τσαλδάρη», αφού «ο Μητσοτάκης κέρδισε όλες τις εκλογές όπως το περιμέναμε. Κι έκανε κυβέρνηση για μία δεύτερη τετραετία, όπως το περιμέναμε». Ολα τ’ άλλα για τον (βαπτιστή Ιωάννη) είναι της πλάκας, σε μια «χρονιά της πλάκας» στην οποία ο Μητσοτάκης και τα εξαπτέρυγά του μας έκαναν πλάκα και κέρδισαν για πλάκα.
«Εκδηλώθηκαν βεβαίως προσπάθειες κλονισμού με τις υποκλοπές και τα Τέμπη. Αδικος κόπος» συνεχίζει τη χυδαιολογία του ο δογματικός της κανονικότητας («όπως το περιμέναμε»), αναφανδόν γελοιοποιούμενος.
Με τον βιασμό της δημοκρατίας και της ιδιωτικότητας –με τις παρακολουθήσεις– που συνιστά κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος, όπως με τη μεγαλύτερη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους –κατά τον δογματικό βαπτιστή– απασχολήθηκαν μόνο κάποιοι «συνταξιούχοι δικαστικοί» και κάποιοι «αλλόφρονες νομικοί που πολιτικολογούν ακατάσχετα. Ευτυχώς».
Ευτυχώς ή δυστυχώς, ο εμετικός αρθρογράφος δεν έκανε καμία αναφορά σε εξίσου τραγικά γεγονότα της «πλάκας», στη «χρονιά της πλάκας». Ισως γιατί τα θεωρεί ακόμη πιο της πλάκας.
Το ναυάγιο της Πύλου με την ανείπωτη τραγωδία των περισσοτέρων από 600 πνιγμένων μεταναστών. Την ανεπανάληπτη ολική καταστροφή του Εθνικού Πάρκου Δάσους Δαδιάς – Λευκίμμης – Σουφλίου που αποτελούσε το μεγαλύτερο σε έκταση φυσικό δάσος. Την τεράστια εθνική, οικονομική και κοινωνική καταστροφή της Θεσσαλίας.
Σε μια χώρα που «… η πίτσα φτάνει πιο γρήγορα από το ασθενοφόρο και η απώλεια ενός τηλεφώνου είναι πιο οδυνηρή από την απώλεια της αξιοπρέπειας» (Ντιέγκο Φουζάρο) το 2023 αποτιμήθηκε ως η «χρονιά της πλάκας» και ο Ι. Κ. Πρετεντέρης ως έγκριτος αρθρογράφος.
ΠΗΓΗ: Documento
